Etosha, Halali

We vertrekken naar Hallali. Rustig aan en scoren alweer goed deze ochtend. Dus kom maar op dinsdag in Etosha! We proberen de hoofdweg zoveel mogelijk te ontwijken. We zien weer veel mooie wilde dieren en vogelsoorten. Minder spectaculair misschien dan gister, maar de dag mag er weer wezen. Toch zie je dat als je meer naar het westen rijdt er meer sporen van groot wild zijn. De grote hopen poep langs de wegen en sporen van kapot getrapte plantjes en kleine bomen, geknakte takken en opgegeten boomtoppen. Dat geeft in ieder geval aan dat, hoe verder we rijden, de dieren steeds groter worden. We rijden naar een uitkijkpunt in de Etosha zoutpan. Een gebied zo ver je kan kijken en je ziet helemaal niets. De Etosha zoutpan is op de breedste punten 110 bij 60 km. Je mag alleen op de afgezette weg heen en terug de zoutpan oprijden. Het is slik en als wij weer eens stiekem de auto uit gaan om rond ons heen te kijken snappen we waarom. Je zakt erin weg. Terwijl we terug rijden zie ik ineens een klein beetje water aan de kant van de weg en daar .... piepkleine vogeltjes, zeldzame pleviertjes zitten midden op de zoutvlakte zonder ook maar 1 grasprietje of boompje..... Een speciaal moment, gevoel en uitzicht. 

We rijden terug en zien helaas nog steeds geen olifanten, één van de grote jongens die we nog missen. Wel hebben we een mooie giraffe voor ons op de weg als langzaam verkeer. We rijden er rustig achter, maar mevrouw vindt dat maar niks en besluit dan maar de paralelweg te nemen en gaat van de weg af tussen de bomen verder. We besluiten later in het kamp nog even de waterhole op te zoeken en zien de witte neushoorn, die ook wel breedlip-neushoorn genoemd wordt ! Die hadden we nog niet ! Yesssss. En.... nog eentje. En zo lijkt t of we in een bioscoopzaal zitten eerste rang. Mooie natuurfilm over 2 witte neushoornmannen, die beiden de waterhole deze nacht willen bezitten. Ze testen elkaar uit en vliegen soms naar elkaar toe, maar de kleinere neemt telkens de kuierlatten. Maar t water blijft hem lokken, dus blijft hij terugkomen. En met veel geblaas en gebrom houden we deze film een uurtje of 2 vol. Magisch met een prachtige halve maan en mooie sterrenhemel. Nachtzwaluwen dansen als achtergrond danseressen tijdens de film in de lichten van de waterhole. Vogels tetteren af en toe met wat chagerijn, vanwege het feit dat de twee witte neushoorns hun nachtrust verstoren. Maar wij genieten met volle teugen. Witte neushoorn, wat een mooi oerbeest ben je toch. Voor mij een tank op pootjes!